BORROWED SPACES

Wat is de waarde van een eigen ruimte, een atelier?
De hele maand februari heb ik mogen werken in het voormalige atelier van Ronald de Ceuster.
Project geinitieerd door Ronald de Ceuster.

Het atelier is zo’n plek waar die vrijheid genomen kan worden, gezocht en in het ultieme geval gevonden kan worden. Het maken, het creatieve moment, is het moment waarop je weerstand kan bieden aan vastgeroeste, ingesleten en vooringenomen identificaties. In het atelier, de op de buitenwereld veroverde plek geeft ruimte om naar binnen te keren en biedt pogingen om te reflecteren, rauw, los van kleuring. In het atelier heerst niet de realiteit. Het atelier is de veilige, op de buitenwereld veroverde plek, waar schaamteloos onderzocht, bevraagd en gespeeld kan worden. Daar kan het diepste, het meest intieme getoond worden. Een veilige plek (het atelier) geeft ruimte om de mogelijkheden en de grenzen op te zoeken en het ervaren van die fluiditeit van het zelf. Deze plekken zouden er voor ieder moeten zijn.

Lieneke Hulshof heeft onlangs n.a.v van mijn werk en een lang gesprek een mooie tekst daarover geschreven:

De kunstenaarsstudio
Bosbooms solotentoonstelling Behind the flow - Grow in solitude (2023) gaat deels over dat atelier, over de plek waar gegroeid kan worden in afzondering. Virginia Woolf schreef al in haar essay A Room of One's Own (1929) dat het ontbreken van vrouwelijke stemmen in de geschiedenis een gevolg is van het gebrek aan fysieke en mentale ruimte voor hen. De titel van het essay verwijst naar haar argument dat vrouwen hun potentieel niet kunnen waarmaken en überhaupt niet de mogelijkheid hebben om onbevangen na te denken wanneer ze geen ruimte bezitten waarin ongestoord gewerkt kan worden. Woolf schreef het essay in een tijd dat in Europa vrouwen bijna geen fysieke ruimte voor zichzelf bezaten. Nu is dat anders, maar de kracht die Woolf geeft aan het hebben van een plek voor jezelf om tot onbevangenheid te komen, herkent Bosboom volledig. Het mocht dan een tijd duren voordat ze de atelierdeur weer open durfde te doen, eenmaal binnen omarmde de paradoxale vrijheid haar volledig tussen die vier muren. In Behind the flow - Grow in solitude benadert ze de kunstenaarsstudio als een op de buitenwereld veroverde plek die mogelijkheid biedt om naar binnen te keren, zonder het oordeel van buiten. Een kamer waar schaamte overwonnen wordt en elk gevoel en elke beweging van het lichaam een plek mogen hebben. (Lieneke Hulshof)